Από τον Jeff Gates, Veterans Today, στις 20 Ιουλίου 2010 (άρθρο στα αγγλικά).
[Δείτε πως οι Εβραίοι έχουν καταφέρει να παραπλανήσουν τις ΗΠΑ για να καταλάβετε τις συμβαίνει στην Ελλάδα και σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες]
Οι Αμερικάνοι γνωρίζουν ότι κάτι ουσιαστικό απουσιάζει. Διαισθάνονται δικαίως ότι παραπλανούνται ανεξάρτητα από το πιο πολιτικό κόμμα ηγείται.
Ένας λαός που παραπληροφορείται για χρόνια δεν έχει τα κατάλληλα εφόδια για να αντιληφθεί με ποιον τρόπο παραπλανείται. Χωρίς αυτά τα εφόδια, οι Αμερικάνοι θα συνεχίζουν να εξοργίζονται που τους κοροϊδεύουν.
Όταν ο «απατεώνας» φαίνεται πλήρως, το «θύμα» (που είμαστε εμείς) θα αντιληφθεί ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην ίδια διπρόσωπη πηγή: το Ισραήλ και τους πράκτορές του. Το μυστικό για τη μεγάλη επιρροή του Ισραήλ στις ΗΠΑ είναι η χρήση των πρακτόρων της και των Σαγιανίμ (εθελοντές στα Εβραϊκά).
Όταν ο Αμερικάνο-Ισραηλινός Τζόναθαν Πολλάρντ [Jonathan Pollard] συνελλήφθη για κατασκοπία το 1986, το Τελ Αβίβ εγκυήθηκε ότι δεν ήταν Ισραηλινός κατάσκοπος, αλλά μέλος μιας «αυτόνομης» επιχείρησης. Αυτό ήταν ένα ψέμα.
Μετά από 12 χρόνια, το Τελ Αβίβ παραδέχτηκε ότι ήταν ένας Ισραηλινός κατάσκοπος για όλη τη περίοδο και έκλεβε στρατιωτικά μυστικά των ΗΠΑ. Η κατασκοπία από έναν υποτιθέμενο σύμμαχο των ΗΠΑ κατέστρεψε την εθνική ασφάλεια για παραπάνω από μία φορά στην ιστορία των ΗΠΑ.
Εν συντομία, το Ισραήλ μας εξαπάτησε σαν βλάκες.
Από το 1981-1985, αυτός ο πολεμικός αναλυτής του Ναυτικού των ΗΠΑ προμήθευσε το Ισραήλ με 10 χιλιάδες κυβικά μέτρα απόρρητων στρατιωτικών εγγράφων για αποστολές όπλων στη Σοβιετική Ένωση, πυρηνικά όπλα στο Πακιστάν, αντιαεροπορικά συστήματα στη Λιβύη και άλλες μυστικές πληροφορίες που αποζητούσε το Τελ Αβίβ για να προωθήσει τους γεωπολιτικούς σκοπούς της.
Οι πράκτορες διαφέρουν από τους σαγιανίμ και τα τσιράκια. Οι πράκτορες έχουν την απαραίτητη νοητική κατάσταση για να καταδικαστούν ως προδότες, ένα εθνικό έγκλημα. Στη νομοθεσία των ΗΠΑ, αυτή η εσωτερική κατάσταση είναι που διαχωρίζει τον προμελετημένο φόνο από ένα μικρότερο έγκλημα όπως ανθροποκτονία εξ αμελείας. Παρότι υπάρχει θάνατος και στις δύο περιπτώσεις, οι νομικές συνέπειες είναι διαφορετικές.
Ο παράγοντας που καθορίζει την προσωπική υπαιτιότητα είναι η πρόθεση. Αυτή η διάκριση προέρχεται από μια γενικότερα αποδεκτή πεποίθηση ότι η ελεύθερη βούληση είναι ένας παράγοντας που διακρίνει τους ανθρώπους από τα ζώα.
Οι πράκτορες λειτουργούν με πρόθεση και «ακραία κακεντρέχεια» ή αυτό που ο νόμος περιγράφει ως «κακοβουλία». Παρότι αυτός ο χαρακτηρισμός περιγράφει τη νοητική κατάσταση του Τζόναθαν Πολλάρντ, οι Ισραηλινοί ηγέτες μας διαβεβαίωσαν για το αντίθετο, υπάρχει κι άλλο ένα παράδειγμα ενός κακόβουλου μυαλού ενώ οι ΗΠΑ εξαπατήθηκαν σαν βλάκες.
Εξαπατηθήκαμε σαν Βλάκες, Ξανά
Ο Πολλάρντ πήρε από το γραφείο του παραπάνω από ένα εκατομύριο έγγραφα για αντιγραφή από τον Ισραηλινό χειριστή. Όταν αυτά τα απόρρητα έγγραφα μεταφέρθηκαν στους Σοβιετικούς, σε αντάλλαγμα για τη μετανάστευση των Ρώσσων Εβραίων, αυτή η κατασκοπική λειτουργία άλλαξε τη δυναμική του Ψυχρού Πολέμου.
Για να δώσουμε μια οικονομική εκτίμηση για αυτήν την κατασκοπία, φανταστείτε 20 τρισεκατομύρια δολάρια σε αμυντικές εγκαταστάσεις στις ΗΠΑ για τον Ψυχρό Πόλεμο από το 1948-1989 (με ισοτιμία 2010). Όλη αυτή η επένδυση για την εθνική προστασία αναιρέθηκε από έναν κατάσκοπο που εργαζόταν για ένα κράτος που υποδυόταν ότι είναι σύμμαχός των ΗΠΑ.
Ο Πολλάρντ καταδικάστηκε σε ισόβια. Το Ισραήλ δεν είχε καμία συνέπεια. Τίποτα. Μηδέν. Κενό. Ούτε τότε. Ούτε Τώρα. Όπως τότε, έτσι και τώρα μας δουλεύουν σαν να είμαστε βλάκες.
Στη δίκη, ο Πολλάρντ ισχυρίστηκε ότι δεν έκλεβε από τις ΗΠΑ, έκλεβε μυστικά για το Ισραήλ που είχε μια «ξεχωριστή σχέση» με τις ΗΠΑ. Θεωρούσε ότι θα έπρεπε να μοιραστεί τα στρατιωτικά μυστικά μαζί τους. Αυτό είναι θράσος. Επίσης επιβεβαιώνει ότι μας δουλεύανε ως βλάκες.
Κοιτώντας πίσω, είναι εύκολο να δούμε πως παρασυρθήκαμε από έναν παγκόσμιο Ψυχρό Πόλεμο σε έναν παγκόσμιο Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας. Εκ των υστέρων, οι ψευδείς πληροφορίες που χρησιμοποιήθηκαν για να προκαλέσουν την εισβολή στο Ιράκ μπορεί να εντοπιστεί σε Ισραηλινούς, άτομα υπερ του Ισραήλ ή τα τσιράκια των Ισραηλινών όπως ο Τζον Μακ-Κέιν [John McCain]. Περισσότερα ακολουθούν παρακάτω.
Ενώ ήταν ακόμα στη φυλακή, η γραφική εικόνα του Πολλάρντ έπαιξε έναν στρατηγικό ρόλο στους Ισραηλινούς. Ήταν τυχαίο ότι το Τελ Αβίβ ανακοίνωσε μια δωρεά 1 εκατομυρίου στον αρχικατάσκοπό τους δυο εβδομάδες πριν την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου; Μήπως αυτός ήταν ο τρόπος που το Ισραήλ έδωσε σήμα στους πράκτορές της στις ΗΠΑ;
Μήπως αυτή η δωρεά είχε κάποια σχέση με τους «Ισραηλινούς που χόρευαν» και εντοπίστηκαν να κινηματογραφούν και να γιορτάζουν τη μαζική δολοφονία καθώς τα δύο αεροσκάφη συγκρούονταν στους δίδυμους πύργους;
Χωρίς να υπάρχει καμία πρόκληση, πως γίνεται και βρισκόμαστε σε πόλεμο στη Μέση Ανατολή; Σίγουρα κανένας δεν πιστεύει ότι προωθούνται τα συμφέροντα της Αμερικής σε έναν βάλτο που τώρα έχει γίνει ο μεγαλύτερος πόλεμος στην ιστορία των ΗΠΑ.
«Γνωρίζω τι είναι η Αμερική», δήλωσε ο Μπένγιαμιν Νετανιάχου σε μια ομάδα Ισραηλινών το 2001, προφανώς μη γνωρίζοντας ότι οι λέξεις του καταγράφονται. «Η Αμερική είναι ένα πράγμα που μπορείς να μετακινήσεις πολύ εύκολα, να το μετακινήσεις στη σωστή κατεύθυνση».
Ας το παραδεχτούμε: οι ΗΠΑ εξαπατήθηκαν σαν βλάκες.
Με επίβλεψη από τους Ισραηλινούς αξιωματούχους (Κάτσας), οι Ισραηλινές επιχειρήσεις εκτελούνται στις ΗΠΑ από τους πράκτορες, τα τσιράκια και τους εθελοντές (σαγιανίμ). Ας δούμε με τη σειρά τη καθεμία περίπτωση.
Το Σύστημα των Σαγιανίμ
Οι Σαγιανίμ (στον ενικό Σαγιάν) προστατεύονται από τυπική νομική υπαιτιότητα καθώς τους λέγονται μόνο όσα χρειάζονται για να εκτελέσουν τον ρόλο τους. Παρότι η βοήθειά τους είναι απαραίτητη για την επιτυχία της Ισραηλινής επιχείρησης, αυτοί οι εθελοντές (σαγιανίμ σημαίνει εθελοντές) μπορούν να περάσουν ένα τεστ αλήθειας γιατί οι στρατολόγοι τους φροντίσουν ώστε να παραμείνουν σε άγνοια για τους σκοπούς της όλης επιχείρησης.
Με άλλες λέξεις, ένας σαγιάν μπορεί να λειτουργεί σαν συνεργός, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να μην είναι νομικά υπαίτιος λόγω έλειψης πρόθεσης σχετικά με τους γενικότερους σκοπούς από τους οποίους δεν έχουν γνώση. Και τελικά η σκόπιμη «άγνοια» τους απαλάσσει από οποιαδήποτε ενοχή υπό το νομικό σύστημα των ΗΠΑ; Μέχρι τώρα, ναι.
Όπως οι στρατιωτικοί έφεδροι, οι σαγιανίμ ενεργοποιούνται όταν χρειάζεται να υποστηρίξουν μια επιχείρηση. Συμφωνώντας να είναι διαθέσιμοι για να βοηθήσουν το Ισραήλ, συντελούν μια μυστική στρατιωτική δύναμη και πολλαπλασιάζουν τις δυνάμεις που μπορούν να παραταχθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Πως καλούνται στη δράση οι σαγιανίμ; Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια από τους αξιωματούχους των ΗΠΑ να ξεκαθαρίσουν αυτό το κρίσιμο σημείο. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Πολλάρντ ήταν ξανά στη δημοσιότητα στις 13 Ιουλίου με έναν υψηλού επιπέδου Ισραηλινό εορτασμό για την 9000ή ημέρα φυλάκισής του.
Για να δείξουν ενότητα με αυτόν τον Αμερικανο-Ισραηλινό προδότη, τα φώτα που περιέβαλαν την Ιερουσαλήμ σβήστηκαν ενώ προβλήθηκε μια επίκληση στα τείχη της Παλαιάς Πόλης προτρέποντας τον Πρόεδρο Ομπάμα να διατάξει την απελευθέρωση του Πολλάρντ από τη φυλακή.
Ο Πολλάρντ πάντα ήταν ένα σημείο συγκέντρωσης για τους Εβραίους εθνικιστές, ακραίους Σιωνιστές και ορθόδοξους ιδεολόγους. Εν συντομία, το είδος ανθρώπων που είναι πολύ πιθανό να είναι νεοσύλλεκτοι ως σαγιανίμ. Η προβολή στα ΜΜΕ αυτής της Ημέρας Θαυμασμού μπορεί να εξηγήσει πως το Ισραήλ δίνει σήμα στους εθελοντές ότι μια επιχείρηση είναι σε εκτέλεση και ότι χρειάζεται τη βοήθειά τους.
Μήπως και πάλι οι υπέρμαχοι του Ισραήλ δουλεύουν τους Αμερικάνους σα βλάκες;
Όταν δεν βοηθούν σε κάποια επιχείρηση, οι σαγιανίμ συλλέγουν και αναφέρουν χρήσιμες πληροφορίες στο Ισραήλ. Αυτοί οι στρατιωτικοί εθελοντές είναι βαθιά ενταγμένοι στα νομοθετικά σώματα, ειδικά στις ΗΠΑ.
Μέχρι τώρα, αυτή η Ισραηλινή επιχείρηση έχει προχωρήσεις με νομική ατιμωρησία καθώς το Ισραήλινό λόμπι παρότι λειτουργεί ως ξένος πράκτορας συνεχίζει ακόμα και τώρα να συντελεί μια «εγχώρια» επιχείρηση.
Ο Μόρις Αμιτέι [Morris Amitay], πρώην διευθύνων σύμβουλος της Επιτροπής Δημοσίων Σχέσεων Αμερικής και Ισραήλ, εξηγεί πως αυτό το αόρατο στέλεχος βοηθά τα Ισραηλινά λόμπι για να προωθήσουν τους γεωπολιτικούς σκοπούς τους:
«Υπάρχουν πολλά άτομα που δουλεύουν εδώ πέρα [στο Καπιτώλιο] που τυχαίνει να είναι Εβραίοι, που είναι πρόθυμοι να επιβλέψουν συγκεκριμένα θέματα από την άποψη της Εβραϊκότητάς τους. Αυτοί είναι τα άτομα που είναι σε θέση να πάρουν μια απόφαση σε αυτά τα θέματα για τους γερουσιαστές. Μπορείς να κάνεις πολλά σε αυτό το επίπεδο προσωπικού».
Αυτό που δεν λένε στους σαγιανίμ οι κάτσας τους είναι ότι μια Ισραηλινή επιχείρηση μπορεί να φέρει σε κίνδυνο όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά και την ευρύτερη Εβραϊκή κοινότητα όταν αυτές οι επιχειρήσεις σχετίζονται με εξτρεμισμό, τρομοκρατία, οργανωμένο έγκλημα, κατασκοπία και προδοσία.
Παρότι οι σαγιανίμ «θα πρέπει να είναι 100% Εβραίοι», ο Οστρόβσκι [Ostrovsky] αναφέρει στο βιβλίο του «By Way of Deception» (1990):
«η Μοσάντ δεν φαίνεται να νοιάζεται πόσο καταστροφικό θα ήταν για τη θέση των Εβραίων στη διασπορά εάν αυτό ήταν γνωστό. Η απάντηση που παίρνετε εάν ρωτήσετε είναι: ‘Και τί μπορεί να συμβεί σε όλους αυτούς τους Εβραίους; Θα έρθουν όλοι στο Ισραήλ. Τέλεια!’ [η Μοσάντ είναι η μυστική υπηρεσία του Ισραήλ για επιχειρήσεις σε ξένα κράτη]»
Τσιράκια, Πράκτορες και Σαγιανίμ
Τα τσιράκια είναι άνθρωποι που έχουν ερευνηθεί σε αρκετό βάθος που μπορούν να βασιστούν πάνω τους ώστε να λειτουργούν αξιόπιστα με βάση το προφίλ τους. Τέτοιοι άνθρωποι συνήθως δεν έχουν την απαραίτητη νοοτροπία που απαιτείται για εγκληματική υπαιτιότητα επειδή δεν έχουν την κατάλληλη πρόθεση για να εκτελέσουν ένα έγκλημα.
Παρόλα αυτά, τα τσιράκια είναι κρίσιμα για την επιτυχία των Ισραηλινών επιχειρήσεων στις ΗΠΑ. Βοηθούν πολύ απλά επιδιώκοντας τις προσωπικές τους ανάγκες με βάση το προφίλ τους, συνήθως αναγνώριση, επιρροή, χρήματα, σεξ, ναρκωτικά ή το μεγαλύτερο ναρκωτικό από όλα: ιδεολογία.
Έτσι τα κρίσιμα καθήκοντα για τις αποστολές ολοκληρώνονται από πολιτικά τσιράκια που «παράγονται» από το Ισραηλινό λόμπι για μακροχρόνια υπηρεσία στο κονγκρέσο ενώ φαίνεται ότι αντιπροσωπεύουν τους ψηφοφόρους των ΗΠΑ.
Αν βάλουν ένα τσιράκι που ξέρουν το προφίλ του σε μια προκαθορισμένη στιγμή, τόπο και καταστάσεις στην οποία το Ισραηλινό λόμπι μπορεί να προκαλέσει μεγάλη επιρροή και οι Ισραηλινοί ειδικοί μπορούν να είναι σίγουροι ότι σε ένα αποδεκτό εύρος πιθανοτήτων, το τσιράκι θα λειτουργήσει με συνοχή με βάση το προφίλ του.
Δεν παίζει ρόλο εάν είναι Δημοκράτης ή Ρεπουμπλικάνος [Αριστερός ή Δεξιός]. Το στρατηγικό σημείο παραμένει το ίδιο: να βεβαιώσει ότι οι νομοθέτες θα λειτουργήσουν με συνέπεια υπέρ των συμφερόντων του Ισραήλ. Με τη βοήθεια της καμπάνιας για οικονομικό «μετασχηματισμό» του Μακ-Κέιν και του Φέινγκολντ [McCain-Feingold], το Ισραηλινό λόμπι απέκτησε έλεγχο του Κονγκρέσου των ΗΠΑ.
Το πως θα λειτουργήσουν τα τσιράκια στην πολιτική σφαίρα μπορεί να προβλεφθεί με ικανοποιητική αυτοπεποίθηση ότι το αποτέλεσμα θα είναι σε ένα αποδεκτό εύρος πιθανοτήτων. Πόσο δύσκολο ήταν να προβλευθεί η έκβαση όταν ο Μπιλ Κλίντον, ένα κλασσικό τσιράκι, συνάντησε στον Λευκό Οίκο την εκπαιδευόμενη Μόνικα Λεβίσνκι;
Ο Γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν ήταν εδώ και καιρό ένα προβλέψιμο τσιράκι. Η πολιτική του καριέρα εντοπίζεται στο οργανωμένο έγκλημα από το 1920. Ήταν το οργανωμένο έγκλημα που τον τράβηξε στην Αριζόνα για να βάλει υποψηφιότητα για το Κονγκρέσο, τέσσερα χρόνια πριν την συνταξιοδότηση του Γερουσιαστή Μπάρι Γκολντγουότερ [Barry Goldwater] το 1986.
Διαφημίζοντας τον εαυτό του ως ένας αιχμάλωτος πολέμου της εποχής του Βιετνάμ, έγινε ένας αξιόπιστος ομιλητής για το Τελ Αβίβ ενώ προβαλλόταν ως «ήρωας πολέμου». Κανένα ειδησεογραφικό πρακτορείο δεν τολμά να αναφέρει ότι ο Συνταγματάρχης Τεντ Γκάι [Ted Guy], που ήταν ο διοικητής του ΜακΚέιν όταν ήταν αιχμάλωτος πολέμου, επιδίωξε τη δίωξή του για προδοσία καθώς οι πολλές εκπομπές τους για τους Βόρειους Βιετναμέζους επιβεβαίωσαν τον θάνατο πολλών αεροπόρων των ΗΠΑ.
Ως ένα τυπικό τσιράκι, δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι ο ΜακΚέιν και ο Γερουσιαστής του Κονέτικατ Τζο Λίμπερμαν [Joe Lieberman], ένας αυτοαποκαλούμενος Σιωνιστής, χρησιμοποιήθηκε για να προωθήσει τις ψεύτικες πληροφορίες που μας έβαλαν σε πόλεμο με το Ιράκ. Η συνεχής συμμαχία του ΜακΚέιν με το οργανωμένο έγκλημα συμβαίνει εδώ και τρεις δεκαετίες.
Το ότι το 1980 υπερασπίστικε τον απατεώνα του σκανδάλου αποταμιεύσεων και δανείων Τσάρλς Κίτινγκ [Charles Keating] από τους «Πέντε Κίτινγκ», βρίσκει αντιστοιχία στις πρόσφατες συναντήσεις του με τον Ρώσο-Ισραηλινό μαφιόζο Όλεγκ Ντεριπάσκα [Oleg Deripaska] ο οποίος στην ηλικία των 40 είχε 40 δισεκατομύρια δολάρια που είχε αποκτήσει εξαπατώντας τους Ρώσους συμπολίτες του.
Ο ΜακΚέιν παραδέχτηκε νωρίτερα αυτόν τον μήνα σε μια συνάντηση στο Δημαρχείο της Τέμπε στην Αριζόνα, ότι συναντήθηκε σε ένα σύντομο δείπνο στη Σουηδία με τον μέγα απατεώνα Ντεριπάσκα και τον Λόρδο Ρότσιλντ Ε’.
Σε τσιράκια όπως ο ΜακΚέιν θα πρέπει να απαγγελθούν κατηγορίες προδοσίας καθώς το Αμερικανικό κοινό θα πρέπει να αντιληφθεί τον κρίσιμο ρόλο που παίζουν τέτοιες προσωπικότητες σε πολιτικές χειραγωγήσεις. Ο ΜακΚέιν είναι ο ορισμός του πως τέτοια τσιράκια τίθονται στην εξουσία για να επηρεάσουν αποφάσεις όπως αυτές που πήγαν τον στρατό μας σε πόλεμο. Σε αυτή την εποχή της πληροφορίας, εάν αυτό δεν είναι προδοσία, τί είναι;
Η προβλεψιμότητα της λειτουργίας ενός πολιτικού μπορεί να επιβεβαιώσει τα προσόντα του/της ως τσιράκι. Αναπτύσσονται και «παράγονται» με ρουτίνα σε μεγάλες χρονικές περιόδους και μετά, όπως συνέβη με τον Τζον ΜακΚέιν, διατηρούνται σε θέσεις κλειδιά για να επηρεάσουν αποφάσεις σε κομβικά σημεία.
Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν [Ariel Sharon] ήταν ειλικρινής στην εκτίμησή του, τέσσερις εβδομάδες μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Μπορεί να είχε στο μυαλό του τον Τζον ΜακΚέιν όταν έκανε αυτό το αποκαλυπτικό σχόλιο:
«Θέλω να σας πω κάτι πολύ ξεκάθαρο, μην ανησυχείται για την Αμερικανική πίεση στο Ισραήλ, εμείς οι Εβραίοι ελέγχουμε την Αμερική και οι Αμερικάνοι το γνωρίζουν». [3 Οκτωβρίου 2001]
Κατηγορητήρια για Προδοσία
Είναι υπαίτια τα τσιράκια; Έχουν την απαραίτητη πρόθεση για να κατηγορηθούν για προδοσία; Ο Τζον ΜακΚέιν είναι κακόβουλος; Πρόδοσε το κράτος του με την ελεύθερη βούλησή του ή είναι τυπικός όπως αυτά τα τσιράκια με αδύναμες προσωπικότητες που μπορούν να χειραγωγηθούν τόσο εύκολα;
Καθώς συγκροτούνται δικαστήρια για να αναγνωρίσουν και να καταδικάσουν συμμετέχοντες σε αυτή την επιχείρηση που εκτείνεται εδώ και γενιές, πόσοι πολλοί σαγιανίμ περιμένει το FBI να αποκαλύψει στις ΗΠΑ; Κανένας δεν γνωρίζει καθώς αυτή η αμυδρή μορφή προδοσίας δεν είναι κατανοητή.
Ο Βίκτωρ Οστρόβσκι, ένας πρώην κάτσα (αξιωματικός υποθέσεων) της Μοσάντ έγραψε το 1990 ότι η Μοσάντ είχε 7.000 σαγιανίμ μόνο στο Λονδίνο. Ο πληθυσμός του Λονδίνου το 1990 ήταν 6.8 εκατομύρια. Ο εθελοντικός στρατός των σαγιανίμ του Ισραήλ ξεπερνούσε το 1/10 από το 1% του όλου πληθυσμού αυτής της πρωτεύουσας.
Εάν η Ουάσινγκτον είναι δέκα φορές πιο κρίσιμη στους γεωπολιτικούς σκοπούς του Ισραήλ (και αυτή είναι μια υποτιμιμένη εκτίμηση), αυτό σημαίνει ότι το FBI θα πρέπει να περιμένει ότι θα ανακαλύψει δέκα φορές περισσότερους σαγιανίμ κατά κεφαλήν στην Ουάσινγκτον;
Και τι γίνεται με τους σαγιανίμ στο Μανχάταν, Μαϊάμι, Μπέβερλι Χίλς, Ατλάντα, Βοστόνη, Τσάρλστον, Καρλότα, Σικάγο, Κλίβελαντ, Ντάλας, Ντένβερ, Ντιτρόιτ, Χιούστον, Κάνσας, Μινεάπολη, Νέα Ορλεάνη, Φιλαδέλφια, Φίνιξ, Πόρτλαντ, Σακραμέντο, Σαν Ντιέγκο, Σιάτλ, Σαντ Λούις, Τάμπα, Τολέντο;
Κανείς δεν γνωρίζει. Και το Τελ Αβίβ δεν πρόκειται να προθυμοποιηθεί να δώσει αυτή την πληροφορία. Το μόνο σίγουρο που έχουμε: είναι ότι η Αμερική εξαπατάται σαν βλάκες. Και το ίδιο συμβαίνει με τον στρατό μας.
Αυτή η διπροσωπία χρονολογείται στο παρελθόν πολύ πριν ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Άλφρεντ Μπάλφουρ να γράψει στον πρεσβύτερο Λόρδο Ρότσιλντ το 1917 αποζητώντας την έγκριση του Ηνωμένου Βασιλείου για μια «Εβραϊκή πατρίδα». Που στην πράξη, αυτή η «πατρίδα» τώρα εγκυάται ότι οι ανώτεροι πράκτορες σε διεθνώς οργανωμένο έγκλημα δεν θα εκδοθούν σε άλλα κράτη.
Μέχρι τώρα, η Αμερική εθελοτυφλεί ακόμα και στην πιθανότητα ότι μια τέτοια επιχείρηση που διαρκεί εδώ και γενιές λειτουργεί μέσα στα σύνορά της και έχει ενταχθεί στην κυβέρνησή μας. Αντιθέτως η τοξική κατηγορία του «αντισημιτισμού» επιρίπτεται σε αυτούς που καταγράφουν τον «τρόπο» αυτής της συστημικής προδοσίας.
Κάνοντας αυτή τη προδοσία διάφανη είναι απαραίτητη για να επανέλθει η εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Αυτή η διαφάνεια μπορεί αρχικά να φαίνεται άδικη σε πολλούς μέτριους και κοσμικούς Εβραίους που μαζί με άλλους απεχθάνονται αυτή τη συστημική διαφθορά του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ.
Παρόλα αυτά παραμένουν ανήσυχοι ότι με κάποιον τρόπο θα χαρακτηριστούν ένοχοι λόγω μιας κοινής πίστης και παράδοσης. Αυτό δεν θα είναι μόνο άδικο για αυτούς, αλλά ταυτόχρονα αναποτελεσματικό στο να αναγνωριστούν αυτοί που είναι συνεργοί.
Αυτό πάντως είναι σίγουρο: ένας Δημοκράτης πρόεδρος δεν προσφέρει τίποτα διαφορετικό σε σχέση με έναν Ρεπουμπλικάνο στα θέματα που αφορούν την πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Η σύγχρονη διαφθορά ακολουθεί τη διπροσωπία το 1948 που προκάλεσε τον Χάρι Τρούμαν [Harry Truman] να αναγνωρίσει αυτό το οχυρό εξτρεμιστών ως ένα νόμιμο κράτος. Τα προβλήματά μας ξεκινούν από τότε.
Αυτή η τραγική απόφαση θα πρέπει να αναθεωρηθεί τώρα που μπορεί να αποδειχθούν πολλά για τον «τρόπο» που λειτουργεί αυτή η διπροσωπία εκτός και εάν οι Αμερικάνοι θέλουν να συνεχίσουν να εξαπατούνται ως βλάκες.
Επιστροφή στη σελίδα Εκθέτοντας τον Εχθρό
Πνευματικός Σατανισμός 